Manisa’da Hamile Kadına Şiddet: ‘Çocuğumu Aldıracağım’
Manisa’nın Akhisar ilçesinde gayri resmi nikahlı eşi Y.A. tarafından dakikalarca şiddete maruz kalan S.N.A., kendisine şiddet uygulayan Y.A.’nın cezaevinden çıkarak yine şiddet uygulamasından korktuğunu söyledi. S.N.A., “5,5 haftalıkta hamileyim, çocuğumu aldıracağım” dedi.
Manisa’nın Akhisar ilçesinde meydana gelen olayda edinilen bilgiye göre dini nikahlı yaşadıkları öğrenilen Y.A. ile S.N.A. sokakta tartışmaya başladı. Kendisinden kaçmaya çalışan S.N.A.’yı çay ocağı önüne yakalayan Y.A., hamile olan dini nikahlı S.N.A.’ya şiddet uygulamaya başladı. Elindeki sopayla defalarca S.N.A.’ya vuran Y.A. daha sonra vatandaşlar tarafından linç edilmek istenince olay yerine gelen polis ekipleri tarafından gözaltına alındı. Mahkemeye sevk edilen ve suç kaydı bulunan Y.A. tutuklanarak cezaevine gönderildi.
“Suçumu kabulleniyorum”
Y.A. emniyette verdiği ifadesinde suçunu kabullendiğini belirterek “S.N.A. dini nikahlı eşim. Benden ayrılmak istedi ve uzun zamandır da ayrıyız. O gün kardeşimle birlikte otomobille gidip, köye götürmek için ikna etmeye çalıştım. Baştan kabul etti ve otomobile bindi. Daha sonrada otomobilden inerek, ‘Beni kurtarın’ diye bağırmaya başlayınca sinirlendim ve yumruk attım. Birinin elindeki sopayı alarak dövmeyi sürdürdüm. Suçumu inkar etmiyorum ve kabulleniyorum” dediği öğrenildi.
“Bize bir şey yapar diye korkuyorum”
Y.A. ile ayrıldıklarını ancak kendisini köye götürme isteğini kabul etmeyince olayın yaşandığını aktaran S.N.A., “Annemi hiç görmedim. Beni halam büyüttü. 3 yıl önce de babamı kaybettim. O yüzden genç yaşta Y.A.’ya inandım ve güvendim. Daha önce de bana çok kez şiddet uyguladı ancak çocuğumuz var diye her seferinde göz yumdum. Çok fazla alkol ve diğer maddeler kullanıyordu. Bana da kullanmayacağına dair söz vermişti. Sözünü tutmayınca, kendisinden ayrıldım. Olaydan 3 gün önce kendisini telefondan ve her yerden engelledim. Eve gelmek istedi. Eve de almadım. Olay günü çarşıya oğluma kıyafet, kendime de şahsi temizlik ürünleri almaya çıktım. Elimde poşetlerle yürüyordum. Y.A. meğerse beni takip ediyormuş. Oğlum gördüğü anda ‘Baba’ diye bağırıp, yanına doğru koştu. Ben de çocuğuma araba çarpmasın, diye peşinden gittim. Eğer çocuğum babasına koşmasaydı belki de bizi göremeyecekti. O sırada Y.A. yanıma gelerek, köye götürmeye çalıştı. Gitmek istemeyince beni yumruklamaya başladı. Yere düştüm, elimdeki poşetler sağa, sola fırladı. Dayak yediğim sırada ‘Abi hamileyim imdat’ diye yardım istedim ama kimse yardım etmedi. Herkes uzun süre dayak yememi izledi. Yediğim dayaktan çok, çocuğumun gözü önünde olayın gerçekleşmesine ve onun o an yaşadıklarına üzüldüm. 16 yaşında hamile kaldım. Babamın emekli maaşını almak için resmi nikah kıyılmasını ben istemedim. Çünkü Y.A. çalışmadığı için çocuğuma bakamaz, geçinemeyiz diye korkuyordum. 5,5 haftalıkta hamileyim, çocuğumu aldıracağım. Cezaevinden çıkar da bize bir şey yapar, diye çok korkuyorum” dedi. – MANİSA